Zerrin Kûb’a Ağıt
ey kardeşim!
şahâb
ve sen
ey bacım!
rüzgâr
bana ağıt yak
geride kaldım
ağla bana
hayattayım
ve sensiz kaldım hayatta
ey kardeşim
şahâb
ve sen
ey bacım!
rüzgâr
bir omuzluk yükü omuzda “oluş”umun şöhretinin
hayatta kalışımın kara elbisesi bedende
şu emanet bir arada elde
ve bu soluk
benim için mükerrer bir melâmet
“hala hayatta oluş”umun an be an şehadeti!
Çeviri: Ejder Okumuş, Şamil Öcal, Said Okumuş